از آنجایی که شیطان دشمن آشکار و قسم خوردة انسان است ، و در راه اغوا و گمراه کردن انسان‌ها از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کند ،چنانکه خودش سوگند یادکرده است که همه انسان‌ها را گمراه خواهم کرد مگر بندگان مخلص و خالص خداوند را. قرآن کریم برای محفوظ ماندن انسان از اغوا و گمراه گری های شیطان ، راه‌های مختلفی را فرا روی انسان قرار داده است ، یکی از آن راه‌ها برخورداری انسان از نیروی عظیم توکل است ،که در سایة آن از تحت سلطه قرار گرفتن شیطان و متضرر و گمراه شدن به سبب او، محفوظ می‌ماند، چنانکه در سوره اسراء خداوند متعال خطاب به شیطان می‌فرماید :« إِنَّ عِبادی لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ وَ کَفى بِرَبِّکَ وَکیلاً، (اسراء/65) تو هیچ سلطه‌ای بر آن بندگان من – که به راستی فرمانبردار من باشند و مقررات را رعایت کرده و برمن اتکال داشته باشد – نخواهی داشت ، چرا که آنان نیک می‌دانند که وعد ه ها و بافته‌های تو دروغ و فریبنده است ، به همین جهت فریب تو را نخواهند خورد. همین بس و کافی است که پروردگارت حافظ و نگهبان این بندگان راستین خویش است ، و آنان را از آفت شرک و فریب شیطان حفظ می‌کند». بدیهی است که حفظ کردن خداوند بندگانش را از شر شیطان در صورتی است ، که بندگانش مطیع و فرمان بردار او باشند ، و او را وکیل خود قرار داده و بر او توکل کنند ، اینجاست که خداوند بندگان متوکلش را از شر شیطان حفظ می‌کند . در غیر این صورت شیطان برآنها سلطه پیداکرده و به اغوا و گمراهی آنان می‌پردازد ، و با توجه به آیات دیگری که سلطه شیطان را نفی می‌کند ، به این نتیجه می‌رسیم که شیطان بر کسانی که مطیع و فرمان بردار خداوند و متوکلان بر او هستند ، نمی‌تواند سلطه پیدا کرده و گمراه نماید .